Kenmerkend voor de bovenstad van Thuin zijn de zogenaamde postys, gewelfde doorgangen door de stadsmuren. Vandaag worden deze passages met hun vaak poëtische naam vooral gebruikt om de verrassende hangende tuinen te bereiken op de helling boven de Biesmelle, de rivier die even verderop uitmondt in de Samber. Naast de imposante posty Bury en de minder opvallende posty des Sœurs grises kun je in Thuin ook de plek zien waar zich vroeger de posty Arlequin bevond, een doorgang die nu verdwenen is.
Om haar rol ten volle te vervullen moet kunst in de openbare ruimte betekenis overbrengen, een betekenis die zowel de omwonenden als bezoekers voor één dag intuïtief waarnemen. Architect Adrien Tirtiaux is zich daar ten zeerste van bewust en heeft voor zijn installatie rekening gehouden met de locatie, de context en de geschiedenis van de gemeente. Hij creëerde een doorgang onder een uitkijkpost die nooit heeft bestaan, en zoekt op die manier aansluiting bij de traditie van de postys in Thuin. Naar het voorbeeld van die doorgangen vormt zijn Pseudo-posty een gedurfde, luchtige toegangspoort tot het beschermde landschap van de hangende tuinen net buiten de wallen. Bovendien krijgt de passage een nieuwe functie door in de bovenstad, tussen twee blinde muren, een uitkijktoren te creëren die geen defensieve functie heeft, maar contemplerend uitkijkt over de horizon
