Geboren in 1979 in Brussel (BE)
Jonatham Sullam bespeelt resoluut meerdere registers: video, foto, installatie, beeldhouwwerken of performance. Zijn werk hangt vaak letterlijk tussen twee toestanden, is in overgang of gedaanteverwisseling. Enerzijds verval en decadentie. Anderzijds een vorm van weerstand, van belemmering. Zijn uiterst gecontroleerde en gearchitectureerde kunstwerken geven tegelijk een gevoel van verzuim, van onvoltooidheid. Dat geldt in het bijzonder voor Roi David, de schoppenkoning die naar menselijke schaal werd hertekend, in neon in twee niet bevestigde structuren die elkaar zoals speelkaarten weerspiegelen. Deze staat van latentie wordt vaak versterkt door de tegenstelling tussen de gebruikte materialen en het idee of de voorstelling die het kunstwerk belichaamt: een honkbalknuppel in glas, een vuilniszak in gitzwart marmer of een foto van de woorden “Eternally temporary” die met de vingers zijn geschreven op een gedampte venster. In zijn verhaal – nu eens poëtisch, dan weer conceptueel – is een knipoog naar de geschiedenis, naar de kunst of naar de mythologie nooit veraf. Jonathan Sullam is het gewoon om te interveniëren in de publieke ruimte en grijpt altijd in op de geografische, fysieke, maatschappelijke of filosofische context waarin hij tentoonstelt. Elke interventie neemt ook de toeschouwer mee en brengt hem in een toestand van onzekerheid, evenwichtsoefening, suspensie. Elk werk is voor de kunstenaar een nieuwe uitdaging: het meest adequate instrument uitwerken om de opportuniteit van een gedeelde ervaring tot stand te kunnen brengen.
