Als verhalenverteller en reiziger trok Patrick Corillon op pad om de schippers van Thuin te ontmoeten, mannen en vrouwen die als vanzelfsprekend een vertrouwde route volgen. Op veel plaatsen in de gemeente aan de Samber word je geboren en sterf je als schipper: de vertrek- en aankomsthaven van een leven aan boord, dicht bij de scheepswerven en de Rivage-wijk, waar tal van woningen verwijzen naar een vak dat meer een roeping is dan een beroep.
Patrick Corillon is een man die houdt van woorden, maar zeker geen historicus. Voor hem is ‘geschiedenis’ een woord dat met kleine ‘g’ wordt gespeld en vaak bestaat uit velerlei verhalen of de vorm aanneemt van liedjes die de schippers van Thuin geschreven of gezongen zouden kunnen hebben. Het geliefkoosde expressieterrein van de kunstenaar is de rivier. Daarbij legt hij de nadruk op onze gemoedstoestanden en verbeelding, op de creatieve kracht die we allemaal in ons dragen, als schippers en schippersvrouwen of als landrotten.
Omspoeld door het water of geïnspireerd door de dromen van schippers weerklinken de Chansons de halage van Patrick Corillon aan de oevers van de Samber, ter hoogte van de jachthaven. Ze nodigen ons uit om even halt te houden en ons te laten meevoeren op het ritme van de woorden. Patrick Corillon neemt ons mee naar havens waar we nooit zouden hebben aangemeerd, gedragen door de cadans van de rivier en de flow van tien liedjes waarop het heerlijk meedrijven is.
